Ολη η αλήθεια για τη Γενοκτονία των Ποντίων - Πώς εξολοθρεύτηκαν οι Χριστιανοί από τους Τούρκους

Στο επίκεντρο των συζητήσεων έχει έρθει η Γενοκτονία των Ποντίων, ύστερα από τις δηλώσεις του υπουργού παιδείας κ. Νίκου Φίλη αλλά και την αποκάλυψη ότι έχει απαλειφθεί το σχετικό θέμα από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας.



Ο κ. Φίλης αναφέρθηκε στην σφαγή τον Ποντίων και είπε χαρακτηριστικά, ότι δεν πληρεί τα επιστημονικά κριτήρια ώστε να αποδεχτούμε τον όρο < Γενοκτονία των Ποντίων > .

Για να απαντήσει λοιπόν κάποιος στο ερώτημα αν πρέπει να γίνει αποδεκτός ο όρος <Γενοκτονία > θα πρέπει να ανατρέξει στον παρελθόν και να διδαχτεί από την ιστορία.

Μετά την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ένα μεγάλο τμήμα του Ελληνισμού εγκαταστάθηκε στην Μικρά Ασία, στην περιοχή του Πόντου. Το 1865 στον Πόντο ζούσαν 265.000 Έλληνες, το 1880 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα έφτασαν τους 700.000. Τα πράγματα άρχιζαν να αλλάζουν από το 1908 όπου επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων και επιδίωκαν την απομάκρυνση των χριστιανικών πληθυσμών. Έτσι, οι Τούρκοι έστειλαν έναν αρκετά μεγάλο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού στην μικρασιατική ενδοχώρα μέσω των ταγμάτων εργασίας (Αμελέ Ταμπουρού). Τα άτομα που μεταφέρθηκαν εκεί ήταν άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες, εργάζονταν σκληρά και πέθαιναν είτε από αρρώστιες είτε από την πείνα.

Ύστερα από την Γενοκτονία των Αρμενίων το 1916, όλα έδειχνα ότι ο επόμενος στόχος των Τούρκων ήταν ο διωγμός των Ελληνοπόντιων.

Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο Ελληνοαρμένικό κράτος. Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ έφτασε στην Σαμψούντα και με την βοήθεια των Γερμανών και των σοβιετικών συμβούλων του προχώρησε στην τελική φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Μέχρι το 1922 όπου έγινε η αιματηρή καταστροφή της Σμύρνης χάθηκαν 200.000 ψυχές , ενώ κάποιοι ιστορικοί εκτιμούν ότι έχουν χαθεί γύρω στους 350.000 Ελληνοπόντιους. Όσοι κατάφεραν να επιβιώσουν κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία και περίπου 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα.

Από την ελληνική Βουλή η γενοκτονία των Ποντίων αναγνωρίστηκε το 1994 και σύμφωνα με τον αντιρατσιστικό νόμο που ψηφίστηκε πέρυσι όσοι αμφισβητούν τις γενοκτονίες που έχουν ψηφισθεί μεταξύ των ποινών μπορούν να τιμωρηθούν και με φυλάκιση. Η γενοκτονία είναι μία λέξη με βαρύ περιεχόμενο καθώς είναι τα βάναυσα εγκλήματα που γίνονται για να αφανισθεί μία ομάδα. Η 19η Μαΐου έχει οριστεί ως μέρα μνήμης από την Ελληνική και την Κυπριακή βουλή προς την γενοκτονία των Ποντίων.

Αρκετοί διεθνής οργανισμοί και πολλές χώρες χαρακτηρίζουν την περίοδο από το 1914 έως το 1922 ως μία απόπειρα εξαφάνισης των χριστιανικών πληθυσμών από την σημερινή Τουρκία. Συγκεκριμένα, Η Διεθνής Ένωση Επιστημόνων Μελέτης της Γενοκτονίας αναγνώρισε την Γενοκτονία των Ποντίων το 2007. Επίσης την γενοκτονία αναγνωρίζουν εφτά πολιτείες της Αμερικής , η τοπική βουλή της Νότιας Αυστραλίας , το Σουηδικό Κοινοβούλιο, η Γερουσία της πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία ενώ πρόσφατα η Βουλή της Νέας Νότιας Ουαλίας με πρόταση του πρωθυπουργού της πολιτείας Μπάρι Οφάρελ αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.