Η ώρα του Αλ. Τσίπρα για αλλαγή κλίματος

Υπάρχουν δύο ιστορίες που βεβαίως δεν επιβεβαιώνονται από τους εμπλεκομένους, ωστόσο, κυκλοφορούν εντόνως στην αγορά κι όχι μόνο ως φήμες.




Η πρώτη λέει ότι όταν Αμερικανός επενδυτής συναντήθηκε στο Μαξίμου με τον Αλέκο Φλαμπουράρη έμεινε έκπληκτος από μια κίνηση του υπουργού. Αφού άκουσε τις υποσχέσεις για άρση των εμποδίων στις επενδύσεις και στη συνέχεια του έδωσε την επαγγελματική του κάρτα για να επικοινωνούν, ο κ. Φλαμπουράρης έσκισε ένα χαρτί, έγραψε το κινητό του τηλέφωνο και του είπε όλο περηφάνια: «Call me here».

Η δεύτερη ιστορία είναι η εξής: Στην προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στο υπουργείο Ανάπτυξης ζητείται από κορυφαία ελληνική εταιρεία μια συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό ή τουλάχιστον τον γενικό γραμματέα, ο οποίος τότε ήταν ο κ. Γ. Τόλιος της... συνιστώσας Λαφαζάνη.

Ο διευθύνων σύμβουλος της εν λόγω εταιρείας με μεγάλη εξαγωγική δραστηριότητα, που δίνει δουλειά σε χιλιάδες Ελληνες, ζητούσε επί μήνες ένα ραντεβού, μια επαφή για να καταθέσει τα αιτήματά του. Επειτα από καιρό, λοιπόν, ο κ. Τόλιος του απάντησε με τον τρόπο μόνο ένας «καθαρός» αριστερός μπορεί να απαντήσει: «Πείτε στον επιχειρηματία ότι δεν συνομιλούμε με εκπροσώπους του κεφαλαίου».

Είναι δύο περιστατικά που αποδεικνύουν ότι κάτι πάει στραβά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ειδικά, όμως, τους τελευταίους μήνες. Η ενοχοποίηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας, η ποινικοποίηση κάθε συνάντησης με ένας επιχειρηματία, η αποστροφή σε ό,τι... εκπροσωπεί το κεφάλαιο αποτελεί κανόνα κι όχι εξαίρεση για στελέχη της κυβέρνησης ακόμη και σήμερα. Παράλληλα, η προχειρότητα, η ελαφρότητα και η... δημιουργική ασάφεια με την οποία αντιμετωπίζεται η αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας μέσω νέων επενδύσεων δεν αφήνει πολλά περιθώρια για να ελπίζει κανείς ότι θα αναστραφεί το κλίμα. Εκτός κι αν την κατάσταση πάρει στα χέρια του ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έχει πλέον εμπειρίες και γνωρίζει από πρώτο χέρι τι πρέπει να κάνει για τη χώρα. Και μαζί του ορισμένοι σοβαροί, οργανωμένοι και με όραμα υπουργοί που έχουν ξεπεράσει τις ιδεοληψίες του παρελθόντος και μπορούν να θέσουν τις βάσεις για μια πραγματική «ανάσταση» της οικονομίας.

Ο κ. Φλαμπουράρης, άλλωστε, είναι αυτός που είχε απαντήσει στην ερώτηση «πώς θα πληρώσουμε τους δανειστές» ως εξής: «Ε, αν δεν έχουμε θα τους πληρώσουμε με αέρα».

Αν, λοιπόν, έπειτα από τόσους μήνες καταστροφής της οικονομίας οι κυβερνώντες δεν πήραν το μάθημά τους και δεν αντιλαμβάνονται ότι οι business δεν είναι όλες «βρόμικες» ή ότι στη διαφθορά χρειάζονται δύο, τότε πολύ δύσκολα θα ξεκολλήσει η οικονομία.

Οι επόμενοι μήνες, κυρίως μέχρι το τέλος της χρονιάς, θα κρίνουν πολλά για τη χώρα αλλά και για την κυβέρνηση. Αν δεν υπάρξουν οι πρωτοβουλίες εκείνες που θα άρουν την αβεβαιότητα και θα προσελκύσουν επενδυτές σε όλα τα επίπεδα, τότε πολύ δύσκολα θα ανακάμψει η οικονομία και κυρίως θα βουλιάξει η χώρα σε νέο κύκλο ύφεσης.

Για τον λόγο αυτό, ο πρωθυπουργός οφείλει να βρει τους τρόπους ώστε να μπουν οι βάσεις για έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Αλλιώς θα βουλιάξει κι ο ίδιος, όπως άλλοι τρεις πρωθυπουργοί που «εξαφανίστηκαν» στα μνημονιακά χρόνια.