Μπουτάρης: «Οι Θεσσαλονικείς έχουν κόμπλεξ με την Αθήνα»

Η ευρωπαϊκών προδιαγραφών παραλία θέλει και... Ευρωπαίους κατοίκους, σημειώνει ο Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος επαναφέρει την πρόταση για δακτύλιο στο κέντρο και δίνει εύσημα στον Ανθιμο για το γεγονός ότι υποστηρίζει πρωτοβουλίες του Δήμου παρά την κακή προσωπική τους σχέση




Δεν «μάσησε τα λόγια του» ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κατακεραυνώνοντας τους δημότες του για μία σειρά από χρόνια χαρακτηριστικά της συμπρωτεύουσας σε σχέση με την Αθήνα και την ευρωπαϊκή κουλτούρα, μιλώντας σε περιοδικό της πόλης. Μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Μπουτάρης είπε στον «Εξώστη»:

Για τα χαρακτηριστικά του μέσου Θεσσαλονικιού, στον απόηχο της ανάπλασης της παραλίας: «Δεν μπορώ να μας χαρακτηρίσω Ευρωπαίους. Είμαστε κομπλεξικοί με την πρωτεύουσα και χωριάτες σε σχέση με την πόλη μας. Το τραγικό χαρακτηριστικό αυτής της πόλης είναι η εσωτερική μετανάστευση που από το 1960 και μετά έφερε μη αστικές οικογένειες, οι οποίες όχι μόνο δεν αφομοιώθηκαν ακόμη σ' αυτήν, αλλά και μετά από τόσες δεκαετίες δεν κατάφεραν να αποκαταστήσουν νοοτροπία του σύγχρονου αστικού τρόπου ζωής. Βέβαια δεν βοήθησε καθόλου σ' αυτό και η επαρχιώτικη νοοτροπία που είχε η προηγούμενη διοίκηση, με τη συστηματική αντιπαράθεση με την πρωτεύουσα, με την γκρίνια, κτλ».

Για τον «φτωχό» στολισμό της πόλης: «...θεωρώ τραγική πρόκληση όταν δεν μπορούμε να συντηρήσουμε τα συσσίτια να ασχολούμαστε με στολισμούς, λαμπάκια και έλατα ... θα μπορούσαν οι πολίτες να συνεισφέρουν, στολίζοντας ο καθένας σχεδόν ανέξοδα το χώρο μπροστά στο μαγαζί του ή το μπαλκόνι του και συμμετέχοντας έτσι ενεργά σ' όλη την ιστορία του εορτασμού».

Για την επιβολή δακτυλίου με σύστημα μονών-ζυγών στο κέντρο: «Είναι μια σκέψη που θα ήθελα να δοκιμάσουμε, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα. Είμαι βέβαιος πως θα έχει θετικά αποτελέσματα σε μια πόλη με την δομή της Θεσσαλονίκης. Είναι επιτακτική ανάγκη οι κάτοικοι της πόλης να μάθουν να χρησιμοποιούν τα λεωφορεία, τα ταξί τα ποδήλατά τους, τα πόδια τους».

Για την «χρυσή εποχή» της Θεσσαλονίκης: «Οι πολύ καλές εποχές της πόλης ήταν την δεκαετία 50 και του 60, για να μην πάμε και πιο πίσω όταν ακόμη άκμαζε η Εβραϊκή κοινότητα. Ήταν η εποχή που ανθούσε το καπνεμπόριο και το βαμβάκι. Υπήρχε πλούτος στην πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη. Έμπαινες μέσα στο ξενοδοχείο Μεντιτερανέ κι έβλεπες Αμερικάνους, Ρώσους, Γερμανούς, Αυστριακούς, Γάλλους να τρώνε και να συζητάνε για δουλειές. Υπήρχε ελεύθερος λιμένας και απευθείας σιδηροδρομική σύνδεση με την Κωνσταντινούπολη».

Για τον ρόλο-κλειδί του τουρισμού στην ανάπτυξη: «Να αναπτύξουμε τον θρησκευτικό τουρισμό και τον φυσιολατρικό. Όπως πάνε στην Τήνο, έτσι θα πρέπει να έρχονται κι εδώ. Επιβάλλεται ν' αξιοποιήσουμε τον Όλυμπο που τον έχουμε απέναντι μας και τον γνωρίζει όλος ο κόσμος. Επίσης κάνουμε πολύ σημαντικές επαφές με τις αδελφοποιημένες πόλεις σε όλο τον κόσμο και φυσικά με τους γειτονικούς λαούς. Θεωρώ μεγάλη επιτυχία που φέραμε Τούρκους κι Εβραίους που διαθέτουν χρήμα στην πόλη».

Για το ρόλο του Ανθιμου: «...είναι τρανό παράδειγμα πώς μια πολύ κακή σχέση μπορεί να μετατραπεί σε ουσιαστική συνεργασία. Μέχρι και για την ανακύκλωση μιλάει από άμβωνος στο ποίμνιο, αποδεικνύοντας έτσι την καλή συνεργασία μας».