Η εξομολόγηση του Ασλάνη για την αυτοκτονία

Μια συνεργάτιδα του Μιχάλη Ασλάνη ήταν αυτή που βρήκε νεκρό τον διάσημο σχεδιαστή μόδας το μεσημέρι της Τετάρτης.





Δίπλα στο άψυχο κορμί του σχεδιαστή υπήρχαν άδεια κουτιά από φάρμακα καθώς και τέσσερις σελίδες στις οποίες ο Ασλάνης είχε αποτυπώσει τις τελευταίες του σκέψεις.

Στο χειρόγραφό του, που είναι γραμμένο στα ελληνικά και στα γαλλικά, κατά πληροφορίες, περιγράφει το προσωπικό του αδιέξοδο μετά το σοβαρό οικονομικό πρόβλημα που αντιμετώπισε και εξαιτίας του οποίου υποχρεώθηκε να μεταναστεύσει στη μακρινή Βραζιλία, καθώς και τους προβληματισμούς του για την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των τελευταίων ετών στην Ελλάδα.

«Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή», έγραφε ένα κάδρο στο ατελιέ του Μιχάλη Ασλάνη. Ισως τον τελευταίο καιρό να ήταν περισσότερα τα πράγματα που έθλιβαν τον σχεδιαστή. Δίπλα φωτογραφίες από παλαιές επιδείξεις μόδας και άλλες ευτυχισμένες στιγμές από το παρελθόν του Ασλάνη.

«Είδε» το θάνατό του

Ο θάνατος του Μιχάλη Ασλάνη συγκλονίζει όχι μόνο το χώρο της μόδας και της ελληνικής σόου-μπιζ αλλά και όλη την κοινή γνώμη αφού ο σχεδιαστής μόδας ήταν δημοφιλής.

Ο ίδιος ο άτυχος σχεδιαστής είχε δημοσιοποιήσει το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε εκφράζοντας ακόμα και ανησυχία για τη ζωή του καθώς οι δύο γυναίκες που είχε εμπιστευθεί για την διαχείριση των υποθέσεων τον είχαν «γδύσει». Είχαν φτάσει, μάλιστα, στο σημείο ακόμα και να τον πιέζουν μέσω δικηγόρων για να τις... αποζημιώσει.

«Βουτηγμένος» στα χρέη

Το τελευταίο διάστημα ο σχεδιαστής αντιμετώπιζε τον δικό του οικονομικό Γολγοθά. Στην προσπάθεια του να σώσει την επιχείρηση του το 2010, μετακόμισε στη Βραζιλία όπου προσπάθησε να κάνει νέα επαγγελματικά βήματα. Δεν τα κατάφερε, μιας και αναγκάστηκε να πουλήσει την ακίνητη περιουσία του, παλεύοντας με τα χρέη.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Espresso» υποστήριξε ότι έπεσε θύμα πλεκτάνης από δύο γυναίκες που είχε στη δούλεψή του, η μία εκ των οποίων ήταν υπεύθυνη για τις υποχρεώσεις του σπιτιού του. Μάλιστα είχε πει πως ανησυχεί ακόμη και για τη ζωή του!

Ο Μιχάλης Ασλάνης εξηγούσε ότι οι δύο γυναίκες που διαχειρίζονταν τα οικονομικά του, όχι μόνο τον κατέστρεψαν, αλλά έχουν εξαφανιστεί, χωρίς να αφήσουν ίχνη πίσω τους.

Η μία κοπέλα μάλιστα, με καταγωγή από την Αλβανία, είχε πολύ στενή σχέση μαζί του. Ήταν εκείνος που τη βοήθησε να σπουδάσει, ενώ μετά το τέλος των σπουδών της στη Λογιστική, την προσέλαβε στην επιχείρησή του.

«Τους έδινα χρήματα για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις που είχα στο ΙΚΑ, στην Εφορία και στις διάφορες τράπεζες. Εκείνες όμως ούτε τακτοποιούσαν τις εκκρεμότητες, ούτε έκαναν αποδόσεις ΦΠΑ. Κρατούσαν τα χρήματα για τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να μαζεύονται χρωστούμενα, τα οποία εγώ όμως δε γνώριζα. Κάποια στιγμή ήρθε ένας φίλος μου, ο Γιώργος που είναι λογιστής και με ταρακούνησε. Αν το είχε κάνει πιο νωρίς, ίσως είχε μπορέσει να σωθώ», είχε δηλώσει ο ίδιος, περιγράφοντας την κατάστασή του.

«Ανησυχώ για τη ζωή μου»

Μιλώντας μάλιστα στην εφημερίδα δεν είχε κρύψει και τους φόβους του για τη ζωή του: «Ανησυχώ πλέον και για την ίδια μου τη ζωή, νομίζω ότι έχω μπλέξει, είμαι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Εκκρεμούν πολλές υποθέσεις. Μιλάω με τους δικηγόρους μου για να δούμε τι θα κάνουμε και πώς θα βρεθεί μια λύση. Δίνω μεγάλο αγώνα. Αν κι έφυγαν μόνες τους, αφού πρώτα με "έγδυσαν", τώρα λαμβάνω περίεργα τηλεφωνήματα από τους δικηγόρους τους, γιατί μου ζητούν και αποζημίωση από πάνω. Οι... κυρίες πήραν μαζί τους και τρεις μοδίστρες τις οποίες είχα ξοφλήσει».

«Είμαι 63 ετών και αντί να ξεκουράζομαι ή να έχω κάποια σύνταξη, περνάω πολύ δύσκολα και ταλαιπωρούμαι. Δεν μπορώ να διανοηθώ το μέγεθος της απατεωνιάς. Με την κρίση άρχισα ένα-ένα να τα μαθαίνω. Μου έλεγαν όλοι "πρόσεχε τους αλλοδαπούς", αλλά κι εγώ είμαι Μικρασιάτης, από οικογένεια προσφύγων, δεν έδινα σημασία κι έλεγα "γιατί να μη βοηθήσω;" Αλλά πού να το φανταζόμουν...» έλεγε πριν λίγο καιρό ο ίδιος.

«Για τους μόνους που λυπάμαι είναι για την οικογένειά μου. Οι δικοί μου άνθρωποι θα στενοχωρηθούν όταν διαβάσουν αυτά. Θέλω να τους ζητήσω μια μεγάλη συγγνώμη, γιατί θα πικραθούν. Πάντα με στηρίζουν και είναι δίπλα μου. Εγώ φταίω για τις επιλογές μου και δεν είχα μυαλό να δω τα λάθη μου» ήταν τα τελευταία του λόγια.