Λίγος χρόνος, πολύ χρήμα για τον έλεγχο στη βενζίνη

Σε οικονομική εξόντωση ή λουκέτο με μεγάλα πρόστιμα και διοικητικά μέτρα, οδηγεί δεκάδες πρατήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το υπουργείο Ανάπτυξης, απειλώντας ταυτόχρονα τον ομαλό ανεφοδιασμό της αγοράς, καθώς υποχρεώνει τους πρατηριούχους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να προμηθευτούν μέχρι την 1η Απριλίου συστήματα ελέγχου στις αντλίες και τις δεξαμενές τους, αξίας 15.000-20.000 ευρώ ανά πρατήριο.





Το χρονικό όριο, σύμφωνα με προμηθευτές των συστημάτων εισροών -εκροών, είναι ανεφάρμοστο, ενώ η «επένδυση», λένε οι πρατηριούχοι, δυσβάσταχτη.

Πρόκειται για δουλειά 80-100 εκατ. ευρώ, αλλά το μερίδιο του λέοντος, τουλάχιστον 75%, εκτιμάται ότι θα πάρουν οι πέντ' - έξι μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου. Ωστόσο και αυτοί γνωρίζουν πως δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα στενά χρονικά περιθώρια, που ορίζουν οι αλλεπάλληλες και πολυσέλιδες υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι, οι οποίες θέτουν όριο την 1η Απριλίου εξειδικεύοντας το νόμο 3784/09 για την υποχρεωτική τοποθέτηση συστημάτων εισροών εκροών στα πρατήρια. Για να γίνεται αποτελεσματικός έλεγχος.

Προϋποθέσεις

Συγκεκριμένα, με την απόφαση ΠΟΛ. 1009-4/1/2012 ορίστηκε ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί από τις 27 Μαρτίου 2013. Η ίδια απόφαση ορίζει ότι από 1ης Οκτωβρίου 2013 θα πρέπει να έχουν το ίδιο σύστημα όλα τα πρατήρια στους νομούς Λάρισας, Αχαϊας, Ηρακλείου, Μαγνησίας και Ιωαννίνων. Στην υπόλοιπη Ελλάδα το μέτρο θα ισχύσει από την 1η Απριλίου 2014. Ακολούθησαν άλλες εγκύκλιοι και υπουργικές αποφάσεις που εξειδίκευσαν τι πρέπει να γίνει και πώς.

Εθεσαν όμως τόσες προϋποθέσεις, που είναι αμφίβολο αν οι υπηρεσίες του Δημοσίου μπορούν να ανταποκριθούν. Οι εμπλεκόμενοι, πρατηριούχοι, τεχνικές εταιρείες, σύμβουλοι και εταιρείες πληροφορικής, πιστεύουν πως την 1η Απριλίου θα έχουμε απλώς... Πρωταπριλιά.

Οι πρατηριούχοι φοβούνται ότι ένα μέτρο που θεωρητικά εξυπηρετεί τον καταναλωτή αφού δεν θα τον κλέβουν στην αντλία, θα οδηγήσει σε νέα, βίαιη συρρίκνωση του αριθμού των πρατηρίων και αναστάτωση του κλάδου, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Στα τέλη του 2009 υπήρχαν ανά την επικράτεια περίπου 8.900 πρατήρια. Στο τέλος του 2012, σύμφωνα με το μητρώο του υπουργείου ΠΕΚΑ, μετρήθηκαν 5.379 πρατήρια βενζίνης, 37 πρατήρια υγραερίου και μερικά ακόμα σε ειδικές κατηγορίες, που ανεβάζουν το συνολικό αριθμό στα 5.500 πρατήρια ανά την επικράτεια. Το ένα στα τρία έχει ήδη βάλει «λουκέτο».

Οι βενζινοπώλες εκτιμούν ότι έτσι όπως πρόκειται να εφαρμοστεί η ρύθμιση αυτή, θα οδηγήσει σε οικονομική εξόντωση ή στο «λουκέτο» πολλούς πρατηριούχους. Χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών Ελλάδος, Μιχάλης Κιούσης, είπε στην «Ε»: «Γιατί δεν μας λένε καλύτερα να κλείσουμε τα πρατήρια μόνοι μας; Εμείς θέλαμε το μέτρο για να μη μας κατηγορούν ότι κλέβουμε στην αντλία, και το είχαμε προτείνει. Μας είχαν υποσχεθεί από το 2009 ότι η επένδυση θα καλυφθεί από κονδύλια του ΕΣΠΑ».

Τελικά το ΕΣΠΑ δεν περιλαμβάνει αυτή την επένδυση. Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες, πολύ πρόσφατα στο υπουργείο Ανάπτυξης σχεδίαζαν εγκύκλιο με την αξίωση τα περίπου 1.500 πρατήρια της Αττικής και της Θεσσαλονίκης να έχουν εγκαταστήσει τα συστήματα ελέγχου έως την 1η Απριλίου, αλλιώς τα πρόστιμα θα ήταν μεγαλύτερα ακόμα και από τη μέση αξία της εγκατάστασης!

Αυτό το σχέδιο εγκυκλίου αποσύρθηκε, αλλά όχι και το πλάνο να επιβληθούν μεγάλα πρόστιμα. Το νέο... μοντέλο εγκυκλίου που συζητείται τώρα επιτάσσει εκτός από το μεγάλο πρόστιμο και τρίμηνη παράταση προκειμένου να γίνει η εγκατάσταση, διαφορετικά θα προβλέπει αφαίρεση αδείας και σφράγισμα των αντλιών.

Γιατί δεν προλαβαίνουν

Οι γνωρίζοντες καλά το θέμα, φοβούνται υπερβολές και αναφέρουν τα εξής προβλήματα:

* Περισσότερα από 750 πρατήρια χρειάζονται εγκατάσταση, αφού τα «έτοιμα» πρατήρια έχουν κατά κανόνα την υποδομή και το πρόγραμμα, αλλά όχι την ειδική ηλεκτρονική βέργα μέτρησης.

* Κυρίως τα μηχανήματα (hardware), αλλά και το software είναι κατά κανόνα εισαγόμενα προϊόντα. Τα αποθέματα ακόμα και μεγάλων ιδιωτών προμηθευτών δεν επαρκούν. Θα χρειαστεί χρόνος για να εισαχθούν.

* Τα τεχνικά συνεργεία, ακόμα και μεγάλων εταιρειών, που κάνουν την εγκατάσταση δεν είναι αρκετά. Η τοποθέτηση δεν είναι απλή. Απαιτούνται δεκάδες λεπτομέρειες και έλεγχοι.

* Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως μόνον σε περίπτωση που ένα πρατήριο είναι απολύτως εντάξει, έχει υποδομές και ογκομετρημένες δεξαμενές, η εγκατάσταση διαρκεί περίπου δύο μέρες. .

* Πολλές εταιρείες δεν μπορούν να εισαγάγουν μαζικά τα συστήματα για καθαρά ταμειακούς λόγους, καθώς οι κατασκευάστριες αμερικανικές, γερμανικές ή και ιταλικές εταιρείες απαιτούν υψηλές χρηματικές εγγυήσεις.

* Το χειρότερο όμως είναι ότι εμπλέκονται τρία υπουργεία και οι υπηρεσίες τους. Το υπουργείο Ανάπτυξης, το υπουργείο Μεταφορών, που μπορεί να κάνει (μόνον για φέτος ακόμα) τις ογκομετρήσεις των δεξαμενών και να δώσει σειριακούς αριθμούς, και το υπουργείο Οικονομικών, όπου η υπερφορτωμένη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων (ΓΓΠΣ) έχει υποχρεωθεί να ετοιμαστεί να συνδεθεί με τα πρατήρια μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, αλλά δεν έχει ακόμα ξεκινήσει.

* Τα πρατήρια θα χρειαστεί να ελεγχθούν και να εκδώσουν νέα άδεια λειτουργίας (200 ευρώ στην εφορία, πέραν των άλλων δαπανών).