Μια κίνηση που έπρεπε να γίνει

Η κίνηση την οποία αποφάσισαν οι Αντ. Σαμαράς και Ευάγγ. Βενιζέλος, να ζητήσει η κυβέρνηση ψήφο εμπιστοσύνης ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα ότι θα εξαντληθούν οι συνταγματικές προθεσμίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, λειτουργεί λυτρωτικά, ενισχύοντας το κλίμα πολιτικής σταθερότητας.





Απομακρύνονται τα σύννεφα που συσσωρεύονταν πάνω από την κυβερνητική συνοχή. Στέλνεται ένα μήνυμα αποφασιστικότητας προς τους εταίρους και τις αγορές. Η οικονομία παίρνει βαθιά ανάσα, καθώς πλέον αποκλείεται το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών εντός του φθινοπώρου.

Η κίνηση αυτή έρχεται την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα και ενώ η κυβέρνηση προσβλέπει στην επίσημη έναρξη των συζητήσεων για λύση στο χρέος, έως το τέλος του έτους.

Διώχνει τις αβεβαιότητες, ξεκαθαρίζοντας το πολιτικό τοπίο. Το πολιτικό ρίσκο μειώνεται και έτσι η κυβέρνηση κερδίζει πολύτιμο πολιτικό χρόνο για να κλείσει τα ανοιχτά μέτωπα που προκάλεσε το κλίμα εσωστρέφειας. Παράλληλα, στέλνεται ένα σαφέστατο μήνυμα προς τους δανειστές για τις πιέσεις που δέχεται τόσο από την αντιπολίτευση όσο και για τις αντοχές της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη Βουλή.

Με τον πολιτικό ορίζοντα ξεκάθαρο πλέον, η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα τετράμηνο στο οποίο μπορεί και πρέπει να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων: Η κυβέρνηση με νωπή την επαναβεβαίωση της κυβερνητικής συνοχής θα είναι σε θέση να υλοποιήσει εκείνες τις αλλαγές που θα ενισχύσουν τη δυναμική της οικονομίας, ώστε να είναι βιώσιμη η επιστροφή στην ανάπτυξη και παράλληλα από θέση «ισχύος» να διαπραγματευθεί επιτυχώς με τους δανειστές την οριστική λύση στο μείζον εθνικό θέμα, τη μείωση σε βιώσιμα επίπεδα του δυσθεώρητου δημοσίου χρέους.

Είναι στο χέρι της κυβέρνησης να γίνουν αυτά πράξη, ώστε να ολοκληρωθεί η μακρά πορεία από το χείλος της καταστροφής στην επίτευξη θετικών ρυθμών ανάπτυξης. Όπως άλλωστε λέγεται «ας μας κρίνουν γι' αυτά που κάναμε και όχι για ό,τι δεν κάναμε».