Παράλογες οι τελευταίες αυξήσεις ορίων ηλικίας

Οι πρόσφατες αυξήσεις ορίων ηλικίας έγιναν χωρίς ενιαία λογική, χωρίς στοιχειώδη μεταβατικότητα, ανατρέποντας ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν διαφορετικοί κανόνες, διαφορετική φιλοσοφία, διαφορετική αίσθηση κοινωνικοασφαλιστικής προστασίας, ανόμοια όρια «κατοχύρωσης» συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τόσο μεταξύ ανδρών και γυναικών όσο και μεταξύ διαφορετικών κατηγοριών ανδρών ή γυναικών.





Εχω τη βεβαιότητα πάντως ότι η κατηγορία που περισσότερο έχει πληγεί από τις αυξήσεις των ορίων είναι οι γυναίκες που δεν έχουν δυνατότητα συνταξιοδότησης με το ειδικό καθεστώς των μητέρων ανηλίκων, όσο βεβαίως αυτό ακόμη ισχύει. Για πολλές από αυτές και ειδικά για όσες είναι άνεργες, η συνταξιοδότηση θα είναι εφικτή στο 67ο έτος. Μάλιστα, όσες από αυτές δεν διαθέτουν πτυχίο, έχουν και πολύ περιορισμένες δυνατότητες αναγνώρισης πλασματικών χρόνων, κάτι που βεβαίως περιορίζει τις συνταξιοδοτικές διεξόδους.

Πάντως, το χαρακτηριστικό είναι ότι τόσο οι πρόσφατες αυξήσεις ορίων ηλικίας όσο και κάποιες από αυτές που έγιναν με τον προηγούμενο νόμο (π.χ. 37ετία χωρίς όριο ηλικίας) έγιναν χωρίς πρόβλεψη στοιχειώδους μεταβατικής περιόδου, αιφνιδιάζοντας κατηγορίες ασφαλισμένων που βάσιμα προσδοκούσαν άμεση συνταξιοδότηση. Κι αυτό βεβαίως, παρά την αντίθετη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά και τη διατυπωμένη θέση του Συνηγόρου του Πολίτη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η διαφορά γέννησης λίγων ή και μίας ημερών, μπορεί να επιβαρύνει κάποιον ακόμη και με πέντε έτη ηλικίας στη συνταξιοδότηση, κάτι που βεβαίως είναι και πρωτοφανές και απαράδεκτο. Θεωρώ ότι στον τομέα αυτό έχουν προκύψει τεράστιες αδικίες, ιδίως σε κατηγορίες ανέργων που ανέμεναν τη συμπλήρωση κάποιου ορίου ηλικίας για να φθάσουν στη συνταξιοδότηση, η οποία και πάλι απομακρύνθηκε με βίαιο και αναπάντεχο τρόπο.

Πάντως, ακόμη και τώρα, μετά δηλαδή την ψήφιση των σχετικών διατάξεων υπάρχουν περιθώρια πιο ψύχραιμης αντιμετώπισης κάποιων κατηγοριών συνταξιοδοτήσεων, προκειμένου να αρθούν τουλάχιστον κάποιες ακραίες αδικίες.