ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ Χάραξαν οδικό χάρτη για έξοδο από το μνημόνιο

Εξάντληση της τετραετίας, «όχι» σε νέα οριζόντια μέτρα, έξοδος από τα μνημόνια, νέα ρύθμιση του χρέους, κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού με έξοδο στις αγορές και τη λήψη διαρθρωτικών μέτρων για την προσέλκυση επενδύσεων, την ανάσχεση της ανεργίας, τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων με έμφαση στις αλλαγές στο φορολογικό, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η επικαιροποιημένη Προγραμματική Συμφωνία, την οποία επικύρωσαν ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευάγγ. Βενιζέλος.





Ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μετά από κυοφορία τεσσάρων μηνών και την παραμονή της Συνόδου Κορυφής κατέληξαν χθες στο κείμενο της μεταξύ τους Προγραμματικής Συμφωνίας, η οποία αποτυπώνεται σε 12 σελίδες και 43 επιμέρους σημεία.

Στο κείμενο προσδιορίζεται ως «εθνικός στόχος» η σταθερή πορεία της χώρας μέσα στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη και η οριστική έξοδος από την κρίση, τονίζοντας πως «η πολιτική και η κυβερνητική σταθερότητα και η εξάντληση της τετραετούς κοινοβουλευτικής περιόδου είναι η πρώτη προϋπόθεση για την επίτευξη αυτού του στόχου».

Το προγραμματικό αυτό πλαίσιο, σημειώνεται, «είναι ταυτόχρονα και το πολιτικό πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους εταίρους, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ με στόχο την όσο γίνεται ταχύτερη, οριστική και ασφαλή έξοδό μας από το μνημόνιο».

Απάντηση στις αγωνίες της κοινωνίας, υπογραμμίζεται, μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από την ανάπτυξη και την ενίσχυση της απασχόλησης και προσδιορίζεται ως κεντρικός στόχος η οριστική και πραγματική απαλλαγή της χώρας από το μνημόνιο.

Μνημόνιο
Την απαλλαγή από το μνημόνιο, τονίζεται, συνθέτουν δύο δρόμοι:

Η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, που επιτρέπουν στην Ελλάδα όχι απλά να έχει βιώσιμο δημόσιο χρέος, αλλά να είναι βιώσιμη, ανταγωνιστική και αξιόπιστη ως εθνική οικονομία.

Η συστηματική και σταθερή προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, των μεταρρυθμίσεων, που επιτρέπουν στην Ελλάδα να αποκτήσει ένα σύγχρονο «κανονικό» ευρωπαϊκό κράτος. «Σχέδιο Β», τονίζεται, δεν υπάρχει και «στόχος μας είναι να δημιουργηθεί το 'μέτωπο ευθύνης' που θα εγγυηθεί την επιτυχία των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων».

«Οχι» νέα μέτρα
Τώρα η Ελλάδα, επισημαίνεται, «μπορεί να λέει διεθνώς με πειστικό τρόπο ότι νέα δημοσιονομικά μέτρα που περιορίζουν μισθούς και συντάξεις ούτε πρέπει ούτε μπορεί να ληφθούν. Δεν τα αντέχει ούτε η κοινωνία ούτε η εθνική οικονομία», ενώ σε ό,τι αφορά την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού, τονίζεται αυτή θα γίνεται έως το 2016, χωρίς να τροφοδοτείται η ύφεση και η ανεργία και με την επάνοδο της χώρας στις αγορές για την κάλυψη των χρηματοδοτικών της αναγκών.

Για την επάνοδο σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, υπογραμμίζεται ότι θα απαιτηθούν παρεμβάσεις για τη δημιουργία προσωρινών θέσεων απασχόλησης, για τη στήριξη υφιστάμενων θέσεων εργασίας μέσω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών, ρυθμίσεις των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, καθώς και των δανείων από το τραπεζικό σύστημα. Ταυτόχρονα υπάρχει δέσμευση για τη διασφάλιση της πρώτης κατοικίας έναντι πλειστηριασμών.

«Στόχος μας, τονίζεται, είναι η διαμόρφωση ενός κατά κυριολεξία εθνικού φορολογικού συστήματος, απλού και κωδικοποιημένου, κοινωνικά δικαίου και αναπτυξιακά στοχευμένου, που θα ρυθμίζει συστηματικά, χωρίς κενά και αντιφάσεις, τη φορολογία εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, τη φορολογία ακινήτων, κεφαλαίου κ.ο.κ.».

Συνταγματική αναθεώρηση
Οι κοινοβουλευτικές ομάδες των δύο κυβερνητικών κομμάτων θα αναλάβουν την πρωτοβουλία για την επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος με τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική συναίνεση, με στόχο την ενίσχυση της δημοκρατικής συμμετοχής, των εγγυήσεων του κράτους δικαίου και της διαφάνειας και τη συνταγματική επιστέγαση των διαρθρωτικών αλλαγών που στοχεύουν στη διαμόρφωση ενός «κανονικού» ευρωπαϊκού κράτους.

Για το εκλογικό σύστημα, τέλος, υπάρχει μια πολύ γενική διατύπωση, πως αυτό δεν πρέπει να τροφοδοτεί τεχνητές πολώσεις, αλλά να εναρμονίζεται με την ανάγκη για πολιτική σταθερότητα μέσα από την υπεύθυνη προγραμματική συνεργασία.

Ιδιωτικοποιήσεις για ανάπτυξη

Για τις ιδιωτικοποιήσεις σημειώνεται ότι αυτές «δεν σημαίνουν 'εκποίηση' της δημόσιας περιουσίας, αλλά περιορισμό των ελλειμμάτων της γενικής κυβέρνησης, μείωση χρέους, άρα και της εξάρτησης από τους δανειστές, και κυρίως ενεργοποίηση επενδυτικών πεδίων, δημιουργία θέσεων απασχόλησης».

Η επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τη σταδιακή, αλλά όσο γίνεται ταχύτερη, επάνοδο των επενδύσεων, ιδιωτικών και δημοσίων, στα προ κρίσης επίπεδα και στο πλαίσιο εντάσσονται:

Η μέγιστη δυνατή απορρόφηση και αξιοποίηση των πόρων του τρέχοντος και του νέου ΕΣΠΑ.
Η μέγιστη δυνατή ενίσχυση της ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις.
Η επανεκκίνηση των έργων των οδικών αξόνων, αλλά και άλλων, μεσαίας και μικρής κλίμακας δημοσίων έργων.
Η προσέλκυση και διευκόλυνση ξένων και εγχώριων άμεσων επενδύσεων.
Η υποστήριξη επενδυτικών πρωτοβουλιών στους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής και των τροφίμων, της ενέργειας και, βεβαίως, του τουρισμού.
Η συντονισμένη προσπάθεια επαναφοράς του κατασκευαστικού τομέα σε ασφαλή χρηματοοικονομική βάση.
Ως πρωταρχικοί στόχοι της κυβέρνησης προσδιορίζονται:
Η μείωση του κόστους του χρήματος.
Η μείωση του κόστους ενέργειας.
Η πλήρης εξόφληση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου.
Η σταδιακή μείωση των φορολογικών βαρών σε όλη την κλίμακα και η φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων.
Η υποστήριξη της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, αλλά και η στήριξη της μεσαίας τάξης και μέσα από τη φορολογία.

Γενική φιλοσοφία, τονίζεται «να πληρώνουν λιγότερα όλοι, ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του. Και να αντιμετωπίζεται αυστηρά η φοροδιαφυγή».