Η ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΟΔΗΓΙΑ-ΠΙΛΟΤΟΣ Το... 2012 αποφάσισαν haircut στις καταθέσεις!

Το σχέδιο επιβολής έκτακτης εισφοράς στις καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ σε κράτος-μέλος της Ευρωζώνης έσκασε σαν βόμβα στις αγορές και τους Ευρωπαίους πολίτες, με την απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο, που «έσπασε» «ταμπού» προκαλώντας κύματα αναστάτωσης στις αγορές και σε χιλιάδες καταθέτες.





Διακριτικά, στηνόταν όλος ο μηχανισμός για τη μεγάλη μεταστροφή στην αρχιτεκτονική των μηχανισμών και εκδηλώθηκε στην πρώτη ευκαιρία, δηλαδή στην Κυπριακή κρίση. Είναι αξιοσημείωτο ότι το σχέδιο ήδη από το περασμένο Καλοκαίρι, εγκατέλειψε τη σφαίρα του δημόσιου διαλόγου ομάδων προβληματισμού, των λεγόμενων think tanks και «εισέβαλλε» επισήμως στις τεχνοκρατικές διαδικασίες των Βρυξελλών, όπως αποκαλύπτει έγγραφο της Κομισιόν το οποίο παρουσιάζει σήμερα η «Η».

Ολοι γνώριζαν
Πιο συγκεκριμένα, ως αποτέλεσμα των αποφάσεων στις αλλεπάλληλες Συνόδους Κορυφής της Ευρωζώνης την τελευταία τριετία και ενώ κορυφωνόταν η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέλαβε να παρουσιάσει ένα σχέδιο οδηγίας για την εκκαθάριση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Το... 2012 αποφάσισαν haircut στις καταθέσεις!

Το σχέδιο όντως παρουσιάστηκε στις αρχές του περασμένου Καλοκαιριού, εγκαινιάζοντας τη διαδικασία διαβούλευσης με τις κυβερνήσεις και το Ευρωκοινοβούλιο. Ήταν εν γνώσει δηλαδή όχι απλώς της τεχνοκρατικής ελίτ των Βρυξελλών, αλλά προφανώς και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και όσων «τυχερών» ή «παρατηρητικών» έβλεπαν που πήγαινε η κατάσταση.

Αξιοσημείωτα είναι, στο πλαίσιο αυτό, στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου, που είδαν το φως της δημοσιότητας: Όπως μετέδωσε το Reuters οι καταθέτες άλλων χωρών της Ευρωζώνης απέσυραν το 18% του ρευστού τους από τις κυπριακές τράπεζες τον Φεβρουάριο, φοβούμενοι την επιβολή εισφοράς στις καταθέσεις.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΚτΚ, οι καταθέσεις από τις χώρες της Ευρωζώνης, με την εξαίρεση της Κύπρου, μειώθηκαν κατά 860 εκατ. ευρώ, στα 3,9 δισ. ευρώ. Μάλιστα η συγκεκριμένη κατηγορία καταθετών ήταν και εκείνη που απέσυρε ταχύτερα από άλλους αποταμιευτές τα χρήματα της στη Μεγαλόνησο, εγείροντας προφανή ερωτήματα για το εάν και τι ακριβώς ήξερε όσον αφορά στο τι μέλλει γενέσθαι...

Το σχέδιο
Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, που εν κρυπτώ μεθοδεύθηκε με προσοχή τους τελευταίους μήνες επιχειρώντας να δώσει «απάντηση» στα δαπανηρά ερωτήματα που «γέννησε» η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, οι αρμόδιες Αρχές έχουν στη διάθεσή τους τέσσερα εργαλεία παρέμβασης:

Την αναγκαστική εκποίηση του κύκλου εργασιών της τράπεζας.
Τη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων της υπό τον έλεγχο του Δημοσίου για ένα μεταβατικό στάδιο.
Το διαχωρισμό σε καλή και κακή τράπεζα.
Τον επιμερισμό των ζημιών επί κάθε εμπλεκόμενου - το λεγόμενο «bail-in».

Μάλιστα η πρόταση είναι ιδιαίτερα αναλυτική στην περιγραφή του εργαλείου του «bail-in»: «Οι αρμόδιες Αρχές θα πρέπει να έχουν τη δικαιοδοσία να εμπλέξουν όλες τις υποχρεώσεις της τράπεζας» αν και, όπως αναφέρεται, «κάποιες υποχρεώσεις θα πρέπει να εξαιρεθούν εκ των προτέρων». Σε αυτό το σημείο, παρενθετικά, το κείμενο αναφέρει ως υποχρεώσεις που πρέπει να εξαιρεθούν τις καλυμμένες ομολογίες, τις εγγυημένες καταθέσεις και τα πλέον βραχυπρόθεσμα χρέη.

Απλή και λογική συνέπεια της διατύπωσης αυτής είναι ότι οι μη εγγυημένες καταθέσεις δεν περιλαμβάνονται στις υποχρεώσεις που εξαιρούνται από το εργαλείο του bail-in. Μπορεί, δηλαδή, και αυτές να «κουρευτούν», επωμιζόμενες μέρος της ζημίας και συμμετέχοντας στη διαδικασία εκκαθάρισης.

Όπως επομένως προκύπτει, η απόφαση για την Κύπρο στηρίχθηκε στην πρόταση που έχει δημόσια καταθέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η οποία θα έχει την ισχύ Οδηγίας προς τα κράτη-μέλη. Είναι ένας γενικός κανόνας, που προετοιμάστηκε μεθοδικά και με αφορμή την Κύπρο εμφανίστηκε στο προσκήνιο, κάνοντας την επίσημη πρόβα ? τζενεράλε για το πρόκειται να ακολουθήσει σε ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον, οικοδομώντας ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας των μηχανισμών διάσωσης στις χώρες της Ευρωζώνης.