Τελεσίγραφο για λιτότητα διαρκείας από το Ecofin

Πακέτο 80 μέτρων ζητούν από την Ελλάδα οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης, ως «αντάλλαγμα» για τη στήριξη που θα παράσχουν στη χώρα.


Περιλαμβάνει αύξηση του ΦΠΑ, επιβολή ειδικών φόρων σε προϊόντα πολυτελείας (και στα Ι.Χ.), υψηλότερο φόρο στα καύσιμα, πρόσθετες περικοπές δαπανών (ακόμη και επενδυτικών) αλλά και επώδυνες αλλαγές στο εργασιακό και στο ασφαλιστικό: μόνιμη περικοπή υψηλών συντάξεων, μικρότερες ετήσιες αυξήσεις τους, μαζική περικοπή πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, αύξηση ορίων ηλικίας, καθώς και υπολογισμό της σύνταξης με βάση το σύνολο των αποδοχών.

Το Συμβούλιο ζητά τη λήψη νέων πακέτων μέτρων έως το 2012. Συστήνει όμως και τη διατήρηση αρκετών εξ αυτών στη συνέχεια (περικοπές σε μισθούς, κοινωνικές δαπάνες κ.λπ.) με στόχο το μηδενισμό του ελλείμματος. Δηλαδή ζητά λιτότητα για πολλά, πολλά χρόνια...

Τα μέτρα περιγράφονται στην «Απόφαση του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών με την οποία προειδοποιείται η Ελλάδα να λάβει μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος». Πρόκειται τυπικά για συστάσεις και όχι για υποχρεωτικές οδηγίες. Ομως, εάν η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί, είναι πιθανό να «τιμωρηθεί» από τις αγορές με αύξηση του κόστους δανεισμού ή ακόμη και με αδυναμία να λάβει τα χρήματα που χρειάζεται για να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της. Ετσι, οι κοινοτικές «συστάσεις» έχουν κατ' ουσίαν χαρακτήρα τελεσίγραφου.

Η Ε.Ε. ζητά από την ελληνική κυβέρνηση να κρίνει αν τα μέτρα που έχει ήδη ανακοινώσει διασφαλίζουν την «προσαρμογή», διαφορετικά να ανακοινώσει παρεμβάσεις που της προτείνει το συμβούλιο των υπουργών. Οι τελικές της αποφάσεις καθώς και το δημοσιονομικό όφελος που θα έχουν πρέπει να δημοσιοποιηθούν και να κοινοποιηθούν γραπτώς στην Ε.Ε. έως το επόμενο συμβούλιο υπουργών στις 16 Μαρτίου.

«Βαρύτερα κι από το ΔΝΤ»

Οπως αναφέρεται στο κείμενο, «δεδομένων των κινδύνων στην εκτέλεση του προϋπολογισμού (λόγω της ύφεσης) η αυστηρή εφαρμογή του προϋπολογισμού του 2010 θα είναι ύψιστης σημασίας» Και τούτο διότι «είναι απολύτως απαραίτητο να αποκατασταθούν τα δημόσια οικονομικά στην Ελλάδα με αξιόπιστο και διατηρήσιμο τρόπο», «δεδομένων των κινδύνων που σχετίζονται με τη δημοσιονομική της εξυγίανση».

Τα μέτρα κρίνονται από αρμόδια κυβερνητικά στελέχη πολύ αυστηρά, «ίσως και βαρύτερα από αυτά που θα λάμβανε η Ελλάδα αν χτύπαγε την πόρτα του ΔΝΤ», όπως λένε χαρακτηριστικά. Αποτελούν αντικείμενο σκληρής διαπραγμάτευσης μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών και θα οριστικοποιηθούν με την έλευση τις επόμενες ημέρες κλιμακίου της Κομισιόν στην Αθήνα.

Η ανακοίνωσή τους ενδεχομένως να γίνει νωρίτερα. Κυβερνητικοί παράγοντες εκτιμούν ότι πρέπει να συνδεθούν με την επόμενη προσπάθεια δανεισμού της Ελλάδας, εντός των προσεχών ημερών.

Για πρώτη φορά απευθύνονται σε ένα κράτος τόσο αναλυτικές συστάσεις και μάλιστα με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Αποφασίστηκαν βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 9 της νέας Συνθήκης (καθεστώς σκληρής επιτήρησης). Στην ίδια θέση η Ελλάδα είχε βρεθεί και στις 17 Φεβρουαρίου του 2005, μετά την αποτυχία μείωσης του ελλείμματος επί Ν.Δ., αλλά ποτέ άλλοτε οι όροι δεν ήταν τόσο σκληροί.

Οι υπουργοί αποφάσισαν να θέσουν συγκεκριμένο αριθμητικό στόχο για τη μείωση του ελλείμματος: το πολύ στα 21.270 εκατ. ευρώ το 2010, στα 14.170 εκατ. ευρώ το 2011 και στα 7.360 εκατ. ευρώ το 2012.