Η αξιολόγηση, η διαφωνία και τα μέτρα

Ολη την εβδομάδα το θέμα που μονοπώλησε την επικαιρότητα ήταν η επιστροφή της τρόικας στη χώρα, έτσι ώστε να κλείσει η αξιολόγηση εν όψει του Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου.




Σύμφωνα δε με δημοσιεύματα στις αρχές της εβδομάδας, κυβερνητικοί κύκλοι έκαναν λόγο για σκόπιμη παρελκυστική τακτική, εκφράζοντας τους φόβους τους για τον κίνδυνο να μην κλείσει η αξιολόγηση έως τις 8 Δεκεμβρίου και ενδεχόμενη παράταση των διαπραγματεύσεων έως το τέλος του χρόνου.

Η τακτική αυτή των δανειστών δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το τι θέλουν να πετύχουν, ή για να είμαι πιο σωστός, τι μέτρα θέλουν ακόμα να επιβάλουν, με δεδομένο ότι ζητούν πρόσθετες εξοικονομήσεις ύψους περίπου 2,5 δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό του 2015, την ώρα που η χώρα πρέπει να πετύχει συμφωνία για τα βήματα τα οποία απαιτούνται έτσι ώστε να ξεκλειδώσει η τελευταία δόση του πακέτου στήριξης, αλλά και να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για τη μετά το μνημόνιο εποχή.

Ένα από τα θέματα που φέρεται ότι βάζουν στο τραπέζι είναι η ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές. Μια πολύ καλή ρύθμιση η οποία μπορεί να βοηθήσει αφενός τους οφειλέτες οι οποίοι μπορούν, σύμφωνα με τις δυνάμεις τους, να ρυθμίσουν τις οφειλές τους και αφετέρου το κράτος το οποίο θα δει σταδιακά να αυξάνονται τα έσοδά του.

Όμως, ενώ ακόμα δεν έχει στεγνώσει το μελάνι στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μετά την αλλαγή της προηγούμενης εβδομάδας, φαίνεται ότι διατηρούνται οι πιέσεις για νέες τροποποιήσεις με κυρίαρχες τη μείωση του ανώτατου ορίου δόσεων από 100 σε 72 για τις οφειλές μέχρι 15.000 ευρώ και την αυστηροποίηση των όρων υπαγωγής στη ρύθμιση με την πρόβλεψη εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων. Επισημαίνεται ότι, τυχόν αποδοχή των «προτάσεων» αυτών μαθηματικά θα οδηγήσει σε αποτυχία της ρύθμισης, όπως άλλωστε έγινε με τη ρύθμιση της «νέας αρχής» του Ν. 4152/2013, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους οφειλέτες αλλά και τα δημόσια ταμεία.

Πέραν όμως αυτού του θέματος η τρόικα φέρεται να επαναφέρει το θέμα του ΦΠΑ σε ό,τι αφορά τη θέσπιση ενός ενιαίου συντελεστή για όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες, άρα την κατάργηση των μειωμένων και υπερμειωμένων συντελεστών, αλλά και την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος στα νησιά του Αιγαίου.

Οι «προτάσεις» αυτές είχαν ακουσθεί και στο παρελθόν αλλά δεν έγιναν αποδεκτές, κάτι που μάλλον έχει πεισμώσει την τρόικα και δεν χάνει ευκαιρία όπως φαίνεται να τις επαναφέρει, γνωρίζοντας όμως ότι και αυτές δεν θα αποδώσουν και θα πέσουν έξω ως προς το δημοσιονομικό τους αποτέλεσμα, κάτι που έχει γίνει σχεδόν σε όλα όσα έχει προτείνει μέχρι σήμερα.

Ας μην ξεχνάμε ότι ενιαίος συντελεστής ΦΠΑ και κατάργηση του ειδικού καθεστώτος στα νησιά θα πυροδοτήσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις γνωρίζοντας ότι σε μια χώρα με ανεργία σε εφιαλτικά ποσοστά, σε μια χώρα που η πλειοψηφία των πολιτών που έχει την τύχη να έχει δουλειά κινείται στα όρια της φτώχειας, δεν χωράει ακόμα μία αύξηση στο κόστος ζωής.

Η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης αντί να εξασφαλίσει έστω μια βραχυπρόθεσμη τόνωση των κρατικών ταμείων θα δημιουργήσει λαϊκή δυσαρέσκεια, εκφραζόμενη με ποικίλους τρόπους, αλλά και εκδήλωση μαζικής παραβατικής συμπεριφοράς, κάτι που θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.