Στη θέση τους οι οικονομικοί εισαγγελείς

Γραπτές εξηγήσεις έδωσαν στον αντεισαγγελέα Φώτη Μακρή οι οικονομικοί εισαγγελείς Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης και όπως όλα δείχνουν, το θέμα που προκλήθηκε από την επιστολή παραίτησής τους, βαίνει προς εκτόνωση και αμφότεροι παραμένουν στις θέσεις τους. Προηγήθηκαν συναντήσεις των δύο εισαγγελικών λειτουργών με τον εποπτεύοντα το οικονομικό έγκλημα, αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ν. Παντελή, και τον κ. Μακρή που έχει αναλάβει τη σχετική έρευνα. Με βάση το υπόμνημα που παρέδωσαν οι κ.κ. Πεπόνης και Μουζακίτης, ο κ. Μακρής αναμένεται τώρα να συντάξει το πόρισμά του το οποίο και θα παραδώσει στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Τέντε. «Δώσαμε ένα υπόμνημα στον κ. Μακρή και έχουμε εκθέσει ό,τι έπρεπε να έχουμε εκθέσει... και απερχόμεθα», δήλωσε εξερχόμενος του Αρείου Πάγου ο κ. Πεπόνης. Όπως είπε, το υπόμνημα είναι αποκαλυπτικό και διαφωτιστικό αρκούντος, ενώ απαντώντας σε σχετική ερώτηση, υπογράμμισε πως οι εισαγγελείς δεν εκλιπαρούν βοήθεια, αλλά την απαιτούν, και αντλούν τη δύναμη εκ του νόμου. Ερωτηθείς τέλος, αν παραμένουν στη θέση τους, ο κ. Πεπόνης απάντησε ότι «στη θέση μας, μάς όρισε το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο και εξακολουθούμε ασκώντες τα καθήκοντά μας». «Συνεχίζουμε στις επάλξεις μας και έκαστος εφ ω ετάχθη», συμπλήρωσε ο κ. Μουζακίτης. Στο κοινό τους υπόμνημα οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς αναφέρουν τα εξής: «Οι υπογεγραμμένοι Γρηγόριος Ζ. Πεπόνης και Σπυρίδων Μουζακίτης, εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος και αναπληρωτής εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος, αντιστοίχως και εξ αφορμής της υπ' αριθμ. Πρωτ. 2682/28.12.2011 αναφοράς μας προς τον κ. εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, δηλούμεν και διευκρινίζομεν τα κάτωθι: Αναλάβαμε τα καθήκοντά μας, ως εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος, έχοντας πλήρη επίγνωση των ιδιαζουσών δυσχερειών που θα αντιμετωπίζαμε, εκπληρώσαμε δε και συνεχίζομεν εκπληρούντες αυτά με υψηλόν εισαγγελικόν φρόνημα και ασυμβίβαστη μαχητικότητα. Ουδέποτε, τα ευλόγως αρνητικά για τον ελέγχοντα αισθήματα του ελεγχόμενου, απετέλεσαν κριτήριον και παράμετρον επηρεάζουσαν την σαφή, εκάστοτε στόχευση των εισαγγελικών ερευνών μας. Αυτά, άλλωστε, συντρέχουν, αναπτύσσονται και εκδηλούνται σε όλες τις δικαστικές ενέργειες που έχουν σοβαρό διαγνωστικό αντικείμενο, συνιστούν δε συνηθέστατες και a priori υφιστάμενες παραμέτρους, που ο εισαγγελέας ως δεδομένες και αυτονόητες τις αντιπαρέρχεται ανεπηρέαστος και αδιάφορος. Θα ήμασταν, αναντιλέκτως, ανάξιοι και ριψάσπιδες, εάν τα προεκτεθέντα αισθήματα και οι συναφείς ενδεχόμενες αντιδράσεις, έστω εκφεύγουσες των συνήθων πλαισίων δεοντολογίας, μας οδηγούσαν σε υποβολή παραιτήσεων και εγκατάλειψη της υπηρεσιακής μας αποστολής ημιτελούς, επί συγκεκριμένων σοβαρών εκκρεμών υποθέσεων. Ουδέποτε το επράξαμε και ουδόλως τα υπαινιχθήκαμε με την κοινή, εν αρχή της παρούσης, αναφοράς μας». «Αντιθέτως», διευκρινίζουν, «στην αναφορά αυτή, κατά τρόπον σαφέστατον, κατηγορηματικόν και μη επιδεχόμενον παρερμηνείες, εξειδικεύομεν και καταδεικνύομεν, ως λόγον της ενεργείας μας, την τεχνηέντως επιχειρηθείσαν νομοθετική κατάργησή μας, εξ αιτίας της φύσεως του αντικειμένου και των πολλαπλών-πολυεπίπεδων αντανακλάσεων των υπηρεσιακών πρωτοβουλιών και ενεργειών μας, που σαφέστατα πολλούς ενόχλησαν και ενέβαλαν εις ανησυχίαν και πολλοί θα επιθυμούσαν και θα εύχονταν να μην είχαν λάβει χώρα. Το γεγονός έθετε και ανεδείκνυε ένα κρίσιμον και κεφαλαιώδες, θεσμικόν και ηθικόν, ζήτημα, απτόμενο ευθέως της λειτουργικής μας υποστάσεως και αποστολής. Θα λειτουργούσαμε και δραστηριοποιούμαστε ως εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος υπό τον όρον της επιδοκιμασίας και εγκρίσεως των ενεργειών μας από αναρμοδίους και για άλλα τεταγμένους θεσμικώς, δηλαδή καθ' υπαγόρευσιν και δεν θα αναλαμβάναμε ελεγκτικές ενέργειες και πρωτοβουλίες, που δεν θα ήσαν αρεστές στους ανωτέρω, δηλαδή θα τελούσαμε ως εισαγγελείς υπό καθεστώς απαγορεύσεως; Με την ενέργειά μας δώσαμε το στίγμα μας και αποκαλύψαμε το φρόνημά μας, ενώ παραλλήλως πέμψαμε έμπρακτο, απέριττο και σαφέστατο μήνυμα, στους ενδεχομένως φρονούντας και απεργαζομένους τα αντίθετα, για τους οποίους αδιαφορούμε παντελώς και εμφαντικώς τους αγνοούμε, από πλευράς εκπληρώσεως της υπηρεσιακής μας αποστολής και του διαφυλακτέου, ως κόρης οφθαλμού, δικαστικού ήθους και εισαγγελικού καθήκοντος. Όσο για το αν τελικά θα κατονομάσουν όσους παρεμπόδιζαν το έργο τους, δηλώνουν ότι «δεν θα εκτραπούμε από τον προεκτιθέμενο πυρήνα της ουσιώδους ενέργειας μας και δεν θα χαθούμε σε δυσώδεις ατραπούς ονοματολογίας, αναλισκόμενοι σε ενασχόληση με τον αυτονόητο και πασίδηλο, δυστυχώς, της νεοελληνικής πραγματικότητος». «Δεν έχει νόημα, άλλωστε, να επικεντρωθούμε και εστιάσωμε σε κάτι που ναι μεν συμβαίνει (και είναι γνωστό σε όλους ότι συμβαίνει), ουδόλως όμως μας επηρεάζει στη δικαστική υπηρεσιακή μας αποστολή, αγνοώντας παραλλήλως και παραγνωρίζοντας εκείνο το οποίον δεν μας επηρεάζει απλώς, αλλά κυριολεκτικώς μας εξουδετερώνει και μας καταργεί», αναφέρουν εστιάζοντας έτσι στην επίμαχη ρύθμιση για την αντικατάστασή τους από αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. «Δεν μας απασχολεί το θέμα σε προσωπικό επίπεδο, αλλά το αντιμετωπίζουμε και το βιώνουμε ως μέγα και αποκλειστικώς θεσμικό ζήτημα, απτόμενο του κρίσιμου ερωτήματος της δυνατότητας τελεσφόρου δικαιοδοτικής λειτουργίας, η έλλειψη ή παρεμπόδιση της οποίας ουδεμία σχέση έχει με ευνοούμενη σύγχρονη δημοκρατική πολιτεία», καταλήγουν στο υπόμνημά τους οι κ.κ. Πεπόνης και Μουζακίτης. Σχολιάζοντας την εξέλιξη, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης δήλωσε ότι «η κυβέρνηση, μπροστά στην κατακραυγή, αναγκάστηκε να πάρει πίσω την καρατόμηση των δυο οικονομικών εισαγγελέων». «Εμείς, όμως», συμπλήρωσε, «συνεχίζουμε να απαιτούμε και ονόματα, στοιχεία και κυρίως συγκεκριμένα αποτελέσματα εναντίον της φοροδιαφυγής και του οικονομικού εγκλήματος». Οπως ανέφερε ο κ. Παπαδημούλης, «την ώρα που επιβαρύνονται άγρια τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και η ανεργία καλπάζει, είναι αδιανόητο να παραμένουν στο σκοτάδι βαριές καταγγελίες για παρεμβάσεις υπέρ της ασυλίας ισχυρών οικονομικών συμφερόντων».