Παντελώς ανεξέλεγκτα τα λεγόμενα «ηλεκτρονικά φροντιστήρια»

Σύσταση προς τους καταναλωτές για το θέμα των λεγόμενων «ηλεκτρονικών φροντιστηρίων» απευθύνει ο Συνήγορος του Καταναλωτή, με αφορμή καταγγελίες καταναλωτών αλλά και τα αποτελέσματα δικής του έρευνας.





Ο Συνήγορος του Καταναλωτή, κ. Ευάγγελος Ζερβέας, διενήργησε αυτεπάγγελτη έρευνα και διαπίστωσε την ύπαρξη, στο διαδίκτυο, τουλάχιστον 15 παρόχων εξ αποστάσεως φροντιστηριακής εκπαίδευσης. Από την έρευνα προέκυψαν, επίσης, τα εξής ευρήματα:

- Σε κανένα από τα ηλεκτρονικά φροντιστήρια που ελέγχθηκαν δεν έχει χορηγηθεί η προβλεπόμενη από τον νόμο άδειας ίδρυσης και λειτουργίας.

- Τα ηλεκτρονικά φροντιστήρια φαίνεται να αξιοποιούν την ανωνυμία που τους εξασφαλίζουν οι εξ αποστάσεως συναλλαγές μέσω διαδικτύου, αφού κατά κανόνα δίνουν στο κοινό ανεπαρκέστατα στοιχεία επικοινωνίας (συνήθως μόνο έναν αριθμό τηλεφώνου ή μία διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), καθιστώντας κατ' αυτόν τον τρόπο εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση τη διαδικασία του εντοπισμού και του ελέγχου τους.

- Υπό τέτοιες συνθήκες, δεν μπορεί να διακριβωθεί ούτε εάν οι διδάσκοντες σε αυτά κατέχουν τα νόμιμα επαγγελματικά προσόντα, καθώς και την προβλεπόμενη άδεια διδασκαλίας.

- Διαφημίζεται, επίσης, συχνά η παροχή φροντιστηριακής στήριξης σε μαθητές και του Δημοτικού, παρανόμως όμως, δεδομένου ότι τα φροντιστήρια Δημοτικής εκπαίδευσης έχουν εδώ και πολλά χρόνια (από το 1977) καταργηθεί.

Οπως επισημαίνεται στη σύσταση, τον τελευταίο καιρό παρατηρείται προοδευτική εμφάνιση των λεγόμενων «ηλεκτρονικών φροντιστηρίων», καθώς και αύξηση του αριθμού των μικρών αγγελιών που αφορούν παράδοση -σε πραγματικό ή μη χρόνο- φροντιστηριακών μαθημάτων σε μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης εξ αποστάσεως, με τη βοήθεια του διαδικτύου.

Η αξιοποίηση του διαδικτύου στην εκπαίδευση εισάγει καινοτόμες αλλαγές στη φύση της διδασκαλίας και προσφέρει νέες μαθησιακές δυνατότητες. Σε ένα τέτοιο τεχνολογικά εξελιγμένο περιβάλλον, η λειτουργία των ηλεκτρονικών φροντιστηρίων εμφανίζει προφανή πλεονεκτήματα εν συγκρίσει με τα κλασσικά φροντιστήρια και την παραδοσιακή οικοδιδασκαλία, όπως χαμηλότερο κόστος υπηρεσιών και ευκολότερη πρόσβαση, ανεξαρτήτως χρονικών ή γεωγραφικών περιορισμών. Είναι αναμενόμενο, επομένως, τα ηλεκτρονικά φροντιστήρια να φαντάζουν ως μία ελκυστική και συμφέρουσα επιλογή.

Δεδομένου, ωστόσο, ότι ο ρόλος των φροντιστηρίων νοείται ως συμπληρωματικός και ενισχυτικός προς το τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα, είναι αδιαπραγμάτευτη ανάγκη να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές, οι μαθητές και οι γονείς τους, θα γίνονται αποδέκτες ενός ικανοποιητικού επιπέδου υπηρεσιών φροντιστηριακής εκπαίδευσης, τηρουμένων πάντοτε υψηλών προτύπων επαγγελματικής ακεραιότητας και επιστημονικής κατάρτισης από τους νεοεμφανιζόμενους ηλεκτρονικούς παρόχους.

Για τους λόγους αυτούς, ο Συνήγορος του Καταναλωτή:

► Θεωρεί, αφενός, σημαντική τη συνεισφορά της τεχνολογίας του διαδικτύου στην εκπαίδευση, εφιστά όμως παράλληλα την προσοχή των γονιών, ως κηδεμόνων, στα ηλεκτρονικά φροντιστήρια.

► Προτείνει στους γονείς να απευθύνονται στις κατά τόπους αρμόδιες Περιφερειακές Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και να ενημερώνονται σχετικά με τη νομιμότητα της λειτουργίας των ηλεκτρονικών φροντιστηρίων, στα οποία θέλουν να εγγράψουν τα παιδιά τους.

► Συστήνει, επίσης, στους γονείς να γνωρίζουν τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν ηλεκτρονικά στα παιδιά τους, όπως επίσης εάν κατέχουν σχετική άδεια διδασκαλίας σε ισχύ.

► Καλεί, τέλος, τους γονείς να προβαίνουν στην υποβολή καταγγελιών και να γνωστοποιούν άμεσα στην Αρχή κάθε προβληματική συναλλαγή τους με ηλεκτρονικά φροντιστήρια.

Παράλληλα, ο Συνήγορος του Καταναλωτή γνωστοποίησε τα πορίσματα της έρευνάς του στον αρμόδιο Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού, κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, στον οποίο επισήμανε ταυτόχρονα την ανάγκη για:

- Τη διεξαγωγή τακτικών και συστηματικών ελέγχων σε επιχειρήσεις ηλεκτρονικών φροντιστηρίων, ώστε τυχόν παραβάτες της κείμενης νομοθεσίας να εντοπίζονται και να τους επιβάλλονται οι δέουσες κυρώσεις και ποινές.

- Τον εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου που ισχύει για την αδειοδότηση και τη λειτουργία των φροντιστηρίων, όπου -λόγω των σύγχρονων τεχνολογικών εξελίξεων- κάτι τέτοιο επιβάλλεται.